Het lijkt heel veel, maar het zijn maar kleine boekjes, zo’n 7,5 bij 10,5 cm. (10 katernen – 40 blaadjes). Ik heb allerlei soorten draad uitgeprobeerd: perlergaren, borduurgaren, boekbindersgaren, linnen draad en een linnen/katoen draad, het ging eigenlijk met alle soorten wel goed.
Dit zijn de voorkantjes met plaatjes uit tijdschriften en oude boeken of kalenders:
Op de “gewone” manier (die we het vaakst zagen op internet) kreeg ik aan de uiteinden een beetje dun, soms rommelig rijtje steken. Logisch, want je maakt aan de uiteinden halve kettingsteken. Met iets dikker draad werd het een soort steelsteekrandje (de bruine is mooier).
Imke heeft dat opgelost door met 2 naalden te gaan naaien (dat laat ze vast nog wel zien…), ik heb aan de boven- en onderkant een ander steekje gemaakt, zodat dat er uitziet als een vlechtrandje:
Ik heb 5 gaatjes geprikt en met 1 naald genaaid. Aan de binnenkant heb ik dus maar 1 enkel draadje. De 3 middelste steken zijn gewone kettingsteken. Behalve bij deze, dat was een probeersel en dat werd ook mooi, daar ga ik nog eens wat mee oefenen.
Ik vond het een heel leuke en ontspannende bezigheid en ik denk dat er nog wel vaker wat boekbindprobeersels gaan langskomen ☺
Ik word hier wel blij van:
Het handige van het kleine formaat is dat ze zomaar opeens heel geschikt zijn als notitieboekje (in je tas bv), want dankzij de koptische binding openen de boekjes heel mooi en geeft elk blaadje maximale schrijfruimte.
Nu moeten ze alleen nog een keer onder de pers (=een stapel zware boeken ☺)
groetjes van
Evelyn
