Op een zonnige dag in mei, een paar jaar geleden, zaten wij - en de poezen - gezellig in de tuin.
Opeens spitsen Mik en Muis de oortjes want ze hoorden geritsel en gepiep uit de struiken komen.
Wij namen gauw een kijkje om eventuele drama's te voorkomen en zagen tussen het groen een uit het nest gevallen heggenmusje zitten.
Ik weet het, je zou de natuur zijn gang moeten laten gaan…..maar wij hebben een dochter die al vaker jonge, oude of zwakke dieren heeft opgevangen (onderdeel van haar werk), dus zij heeft hem toch maar van de grijpgrage klauwtjes van de poezen gered en hem met een pipetje en speciaal voer groter en sterker laten worden.
Zo zag hij er toen uit:
Jiro groeide voorspoedig op, hij mocht vrij rondvliegen in de (grote) kamer van mijn dochter, maar liever nog dan te vliegen scharrelde hij over de vloer (is een eigenschap van heggenmussen). Je moest altijd goed uitkijken waar je je voeten neerzette want Jiro schoot als een renvogel van hier naar daar…
Hij had een speciale band met mijn dochter. 's Ochtends kwam hij haar vaak wakker fluiten op de rand van haar bed en dan hadden ze hele samenspraakjes (samenfluitjes). Ze deden samen ook spelletjes.
Jiro had ook een lievelingsplek om te zitten: een oud toetsenbord ☺. Voorheen zat hij steeds op mijn dochters toetsenbord, ook als ze zat te computeren, maar dat was niet echt handig, vandaar dat hij een eigen, afgedankt toetsenbord kreeg.
Op een dag is hij naar buiten gevlogen. En dat hij zich prima kon redden in de natuur bleek uit het feit dat hij een aantal jaren daarna af en toe heel dicht bij het huis op de pergola kwam zitten als mijn dochter in de tuin was en ze dan samen een beetje naar elkaar zaten te pieteren (dat had altijd hetzelfde patroon). Van nature zijn heggenmusjes heel schuw en laten zich over het algemeen niet zien, zeker niet zo dicht bij huis.
Het is nu allemaal al even geleden. Het afgelopen jaar hebben we Jiro niet meer gezien of gehoord in de tuin.
Maar niet getreurd, ze heeft nu een uit het kippenhok (in het park) geredde grasparkiet met rare vlieggewoontes: hij vliegt bijna nooit, maar als hij het probeert, dan vliegt hij achteruit…. (landen blijft ook moeilijk). Dus ook Loki (de parkiet) is een grondscharrelaar.
groetjes van
Evelyn