mooi weer

Dus ik zit niet zo veel hier



Maar wel hier



en hier



en hier



en hier



Je ziet het, ik geniet van het mooie weer!
groetjes van imke

leeslintjes

Ik hou van lezen.
Naast een abonnement bij de bieb heb ik een goedgevulde boekenkast en een goedgevulde e-reader. Lezen op een e-reader vind ik prettig, het is licht en handzaam.  Ik zou mijn papieren boeken niet willen missen maar ik vind ze soms te zwaar en onhandig om vast te houden (ik lees graag dikke boeken…) of de structuur van het kaft of van het papier vind ik onprettig aanvoelen.

Er is iets nieuws bedacht om dikke boeken toch in een handzaam formaat te maken: de dwarsligger, een “gewoon” boek waarvan je de blaadjes niet van rechts naar links omslaat, maar van onder naar boven. Ze zijn gedrukt op speciaal dundrukpapier (lekker glad ☺) en je neemt ze lekker makkelijk mee.



Ik heb er al heel wat verzameld.
Door de manier waarop het boek opent is het leuk en makkelijk om er een leeslint in te plakken, dan heb je geen losse boekenlegger nodig.



Helemaal leuk is het om het lint in kleur en met kraaltjes bij het omslag te laten passen.



Een nutteloos feitje, maar wel leuk: ik heb 27 cm aan dwarsligger-boekjes, bij elkaar zijn dat 12.000 bladzijdes (ik heb ze nog niet allemaal gelezen).



Om te vergelijken, dit is ook 27 cm, maar dan bij groot formaat pockets. Dat zijn “maar” 4000 bladzijdes….



(misschien overbodig om te zeggen, maar ik lees nogal snel, anders zou ik misschien moedeloos worden van die hoeveelheid blaadjes die gelezen willen worden ☺ )


groetjes van
Evelyn

nog meer boekjes

hier is dan mijn stapeltje

 


Niet alle rijtjes zijn even recht, maar ik ben er blij mee


Ik prik dus een even aantal gaatjes en naai met twee naalden.


Dit geeft allemaal dezelfde rijtjes steken




groetjes van imke

een fijn stapeltje

Het lijkt heel veel, maar het zijn maar kleine boekjes, zo’n 7,5 bij 10,5 cm. (10 katernen – 40 blaadjes). Ik heb allerlei soorten draad uitgeprobeerd: perlergaren, borduurgaren, boekbindersgaren, linnen draad en een linnen/katoen draad, het ging eigenlijk met alle soorten wel goed.
Dit zijn de voorkantjes met plaatjes uit tijdschriften en oude boeken of kalenders:



Op de “gewone” manier (die we het vaakst zagen op internet) kreeg ik aan de uiteinden een beetje dun, soms rommelig rijtje steken. Logisch, want je maakt aan de uiteinden halve kettingsteken.  Met iets dikker draad werd het een soort steelsteekrandje (de bruine is mooier).



Imke heeft dat opgelost door met 2 naalden te gaan naaien (dat laat ze vast nog wel zien…), ik heb aan de boven- en onderkant een ander steekje gemaakt, zodat dat er uitziet als een vlechtrandje:



Ik heb 5 gaatjes geprikt en met 1 naald genaaid. Aan de binnenkant heb ik dus maar 1 enkel draadje. De 3 middelste steken zijn gewone kettingsteken. Behalve bij deze, dat was een probeersel en dat werd ook mooi, daar ga ik nog eens wat mee oefenen.
 


Ik vond het een heel leuke en ontspannende bezigheid en ik denk dat er nog wel vaker wat boekbindprobeersels gaan langskomen ☺

Ik word hier wel blij van:



 Het handige van het kleine formaat is dat ze zomaar opeens heel geschikt zijn als notitieboekje (in je tas bv), want dankzij de koptische binding openen de boekjes heel mooi en geeft elk blaadje maximale schrijfruimte.
 

 
 Nu moeten ze alleen nog een keer onder de pers (=een stapel zware boeken ☺)

groetjes van
Evelyn

cuttlebug

Een cuttlebug?
Nee die heb ik niet.
Ik heb wel van die embossing mallen.

Tja wat heb je daar nu aan zonder zo’n apparaat.
Dat wist ik eigenlijk ook niet zo goed.
Maar dan….. gaat er een lampje branden.
Kijk dit is het resultaat



Papier nat maken en flink rollen maar.


Laten drogen en heel zachtjes met de strijkbout erover om het papier weer plat te krijgen.
   

 En wie heeft dit vroeger niet gedaan:



groetjes van imke

werk in uitvoering

Ik heb van alles voorbereid om miniboekjes met koptische binding te maken (d.i. oefenen en nog eens oefenen op nette steekjes...):

• katerntjes op maat
• karton voor de voor-en achterkant
• leuke plaatjes gezocht om achter de raampjes te plakken
• garen voorbereid (gewaxt)

 



Onderin de naaidoos deed ik nog een vondst! Uit een ver quiltverleden vond ik 2 kromme naalden en een wax-dingetje:





En toen ik naar garen zocht, vond ik tussen de klossen die ik in de loop der tijd bij de kringloop heb verzameld, mooi linnen draad!





het stickertje zit er nog in:





Maar omdat het nog steeds oefenboekjes zijn, heb ik ook wel zin om mooi gekleurd borduurgaren uit  te proberen:





Ik kwam alleen één probleempje tegen:





De was is een beetje uitgedroogd (is ook al een jaar of 20 oud…) en laat witte schilfertjes achter op de draad.  Misschien zou ik het een keer kunnen smelten en zien hoe het dan weer stolt en anders schijnt je ook een draad langs een waxinelichtje te kunnen halen (hoewel dat geen echte was is natuurlijk).


A.s. maandag bij Imke lekker oefenen, en als het een beetje lukt kan ik volgende week het resultaat laten zien. Als het niet lukt, kan ik het natuurlijk ook laten zien, als voorbeeld van hoe het niet moet…. ☺


groetjes
Evelyn

kaartenhouder

 
 Dit zijn de poten van een bijzettafeltje.
Het tafeltje staat al jaren ongebruikt op zolder.
Tijd om daar iets aan te doen.

één poot wordt een dwarsligger…….met gaatjes.



Daar moet natuurlijk iets in.
In een oud tekenblok vond ik nog een paar tekeningen.
Hier heb ik kaarten van gemaakt en dan is dit het resultaat
 

En ik had ook nog een leuk servet met kippen.




groetjes van imke

er was eens…

een plan om mee te doen aan de winterfotojacht.
Vage ideeën had ik al wel.
Maar echte inspiratie ontbrak.
Dat wil zeggen, er was genoeg inspiratie, maar niet voor winterfoto’s.
Echte winter ontbrak ook.
Ik heb wel een foto gemaakt van een zielig bloemetje:



De winter is gelukkig bijna voorbijgekwakkeld. Deze week heb ik voor het eerst weer lekker buiten koffie gedronken…

groetjes en geniet van het bijna-lenteweer dat wordt voorspeld,
Evelyn

1, 2…..3 miniquilts

Jaren geleden ben ik met deze miniquilts begonnen.


Nummer 1 en 2 zijn af.




Maar waarom nummer 3 niet.


Ik vind ze nog steeds leuk. Dus hup… aan de slag met nummer 3.

groetjes van imke