Zo gezegd, zo gedaan, patroontje getekend, lapje katoen uit de lappenmand en na wat gepriegel had ik een mannetje.
Maar wat het nou precies voor een mannetje moest worden, was nog niet helemaal duidelijk.
Na het maken van een puntmuts en een gecraqueleerde kraal als hoofd dacht ik: misschien is het een ouderwets clowntje als ik nog een kraag en een bloes en zwarte pomponnetjes maak.
Ineens zag ik dat het eigenlijk een kerstkabouter was! Maar wat te doen met één zo’n minimannetje?
Ik overlegde nog even met Imke. Die zei:”Maak er nog 10, dan heb je een slinger.”
Grappenmaker……
10 vond ik wel wat erg veel…….maar 3 is te doen, dacht ik.
Dus aan de slag met nummer 2 en 3
Maar nu, hoe kom je op een makkelijke manier van binnenstebuiten naar buitenstebinnen?
Zo’n kaboutertje is maar klein en het keren is altijd een heel gedoe.
Toen…..
….verzon ik “de truc met het rietje”
- rietje insteken
- van buitenaf met een haaknaald een stukje stof een klein stukje in het rietje duwen
- haaknaald voorzichtig naar buiten duwen
- het keren gaat stukken makkelijker!
- dikke chenille draad (hema) er in geschoven
- draad op maat geknipt en…..
de kerstkabouter heeft een eng vriendje!
Gelukkig voor het vriendje krijgt hij nog wel een hoofd en een muts (en nóg een vriendje).
En dan?
Hmmmm, ik denk dat ik al weet wat dit jaar mijn kerstkaarten gaan worden……
(nog even doorpriegelen)
groetjes van
de E van IenE
