een dialoog:
imke: wat een leuke kleine breinaalden heb jij?
ik: ja, past goed bij mijn kleine breiwerkje….
imke: maar zulke heb ik nog nooit gezien, heb je die gekocht?
ik: nee, het zijn gewoon sokkenbreinaalden met een kraal erop. Want als ik halverwege even moet stoppen ben ik de richting kwijt en als de naalden een voor- en een achterkant hebben, dan weet ik welke welke kant ik op moet breien.
Tja, breien is nog niet zo eenvoudig voor mij….
Mijn allereerste breiwerkje probeerde ik te maken ik toen ik 7 was: een poppenondergoedsetje van geel katoen. Op school, welteverstaan, want thuis zat ik liever te tekenen of te lezen.
Mijn moeder hielp me, ik denk dat zij de moeilijke stukjes wel gebreid heeft en een brei-ster (met de nadruk op ster) ben ik nooit geworden.
Rechte lapjes lukken wel, maar zo gauw er een steek valt ben ik verloren.
Ik zou het best wel kunnen leren natuurlijk, breilesjes genoeg op youtube, maar eigenlijk vind ik alleen het breien van kleine rechte lapjes leuk.
En dat heb ik nu dus weer gedaan.
Want van kleine rechte lapjes kun je van alles maken!
En ik maakte een speldenkussen.
Dat ging lekker….gelijk er achter aan nog een recht lapje van een ander kleurtje
En dat werd ook een speldenkussen.
Nu maar weer wat anders gaan doen - hoeveel speldenkussens heeft een mens nodig…. - tot ik weer een nieuw idee heb met een klein recht lapje.
groetjes van
Evelyn