Pagina's
▼
donderdag 27 februari 2014
alle begin is moeilijk
en of oefening ooit kunst baart, moet ik nog maar afwachten….
Imke en ik zagen hier en daar en overal zulke mooie voorbeelden van de koptische binding, dat wilden we ook graag leren. We bekeken filmpjes op youtube en heel veel foto’s. De filmpjes die wij zagen waren niet overduidelijk, dus we hebben voor een deel het wiel opnieuw uitgevonden ☺. Met veel plezier overigens, want je leert het pas goed als je door hebt wat je doet…
De eerste 2 boekjes kan ik niet eens laten zien, die waren nogal mislukt. Dit was de derde. Ik leerde daarvan dat het uitmaakt in welke richting je werkt: aan de ene kant zijn de v-tjes van de kettingsteek van boven naar beneden, aan de andere kant net andersom….
Ik vond het draadje ook wat dun. Het is nog wel zoeken naar de juiste combinatie van papier/karton en draad. En ik wil ook een kromme naald!
Met een dikker draadje werden de kettingsteken wel mooi, maar het zit een beetje wiebelig….en er is één gaatje uitgescheurd….
Met bovenstaande foutjes in gedachten begon ik aan boekje 3. Eerst was mijn draadje te kort….. Uithalen dus. Toen had ik niet genoeg rood draad meer…. Maar grijs leek me ook wel leuk. Voor de rest ben ik hier als beginner toch wel een beetje blij mee ☺
De lijnen lijken wat krom, maar dat valt in het echt reuze mee.
Vóór het binden heb ik een vogeltje op de kaft geborduurd, want dat vond ik er zo leuk bij passen…
Het is leuk om te doen, en ik heb al weer nieuwe exemplaren onder handen (en nieuwe ideeën in mijn hoofd…).
groetjes van
Evelyn
maandag 24 februari 2014
naalden en spelden
donderdag 20 februari 2014
art journal week 6
Ik heb er een paar overgeslagen, maar de opdracht van week 6 leek me wel wat, namelijk “the lost art of loveletters”.
Ik had juist die week wat mooie doorschijnende velletjes “papier” gemaakt, ook een rode, en dat in combinatie met een nepbrief uit een boek (gratis boek, niet om te lezen maar om de losse blaadjes te gebruiken) en een toepasselijk tekstje leidde tot het volgende:
De tekst is niet goed leesbaar, ik schreef hem met een goudschrijvende pen, maar er staat:
Love is a beautiful thing, it’s a powerful thing. Het komt uit het liedje “tiny love” van Moss.
Dit is de akoestische versie met alleen de zanger Marien Dorleijn
het hart vastgezet met gouddraad
Langs de rand wat zwarte stempelinkt, aan één kant een ruitpatroon gestempeld en een heel klein beetje goudwas over de ribbels, je kunt het misschien niet goed zien op de foto, maar de tekst onder het hart is bijna leesbaar.
De ondergrond is weer een in vierkante stukjes gescheurde bladzij uit een tijdschrift, een rozenplaatje deze keer, dat bewerkt met stempelinkten met 1 laagje van een servetje eroverheen geplakt.
groetjes van
Evelyn
Ik had juist die week wat mooie doorschijnende velletjes “papier” gemaakt, ook een rode, en dat in combinatie met een nepbrief uit een boek (gratis boek, niet om te lezen maar om de losse blaadjes te gebruiken) en een toepasselijk tekstje leidde tot het volgende:
De tekst is niet goed leesbaar, ik schreef hem met een goudschrijvende pen, maar er staat:
Love is a beautiful thing, it’s a powerful thing. Het komt uit het liedje “tiny love” van Moss.
Dit is de akoestische versie met alleen de zanger Marien Dorleijn
het hart vastgezet met gouddraad
Langs de rand wat zwarte stempelinkt, aan één kant een ruitpatroon gestempeld en een heel klein beetje goudwas over de ribbels, je kunt het misschien niet goed zien op de foto, maar de tekst onder het hart is bijna leesbaar.
De ondergrond is weer een in vierkante stukjes gescheurde bladzij uit een tijdschrift, een rozenplaatje deze keer, dat bewerkt met stempelinkten met 1 laagje van een servetje eroverheen geplakt.
groetjes van
Evelyn
maandag 17 februari 2014
naar buiten
donderdag 13 februari 2014
vogelalfabet: lovebirds
We zijn inmiddels bij de letter “L” in het vogelalfabet. Het idee voor dit boekje kreeg ik toen ik een vel poezieplaatjes van vogels tegenkwam.
Tja, en dat in combinatie met boekjes maken en muziek luisteren was wel weer net iets voor mij om blij van te worden.
Het boekje is 7,5 x 7,5 cm, gevouwen uit een vel scrappapier. Door de manier van vouwen en plakken ontstonden er drie opbergvakjes, daar heb ik labels voor gemaakt.
Voor- en achterkant: stukje karton, tekststempel en de bovenste laag van een papieren zakdoekje (de gekleurde rondjes). rug: een quiltlapje.
De blauwe achtergrond voor de vogels is een stukje van een met verdunde lijm verstevigd servetje (1 laagje)
Verder even geen tekst, alleen foto’s van de inhoud. En onderaan nog wat muziek uit het boekje.
Ik wilde er één van de liedjes bij doen, maar ik kan niet kiezen…..
Deze drie vind ik wel leuk en ze zijn niet zo bekend.
groetjes van
Evelyn
Tja, en dat in combinatie met boekjes maken en muziek luisteren was wel weer net iets voor mij om blij van te worden.
Het boekje is 7,5 x 7,5 cm, gevouwen uit een vel scrappapier. Door de manier van vouwen en plakken ontstonden er drie opbergvakjes, daar heb ik labels voor gemaakt.
Voor- en achterkant: stukje karton, tekststempel en de bovenste laag van een papieren zakdoekje (de gekleurde rondjes). rug: een quiltlapje.
De blauwe achtergrond voor de vogels is een stukje van een met verdunde lijm verstevigd servetje (1 laagje)
Verder even geen tekst, alleen foto’s van de inhoud. En onderaan nog wat muziek uit het boekje.
Ik wilde er één van de liedjes bij doen, maar ik kan niet kiezen…..
Deze drie vind ik wel leuk en ze zijn niet zo bekend.
groetjes van
Evelyn
dinsdag 11 februari 2014
koekjes en linkjes
Koekjes eten en linkjes bekijken gaat prima samen.
Dit zijn magnetronkoekjes, supersnel klaar en echt lekker!
Hoe je ze maakt staat onderaan dit bericht.
Maar eerst als afsluiting van een hele rij hartjesberichten wat linkjes naar een stel hartjes uit de oude doos (ons eigen archief), ze zijn wat stoffig geworden, maar nog steeds leuk.
In februari 2012 hadden we een hartjesweek, een paar projecten die wij goed geslaagd vonden waren:
Maar er zit nog meer in die oude doos…
Een kleine greep:
En dan de koekjes.
Handig wanneer je onverwacht visite krijgt of zomaar zelf zin krijgt in iets lekkers. Terwijl het water voor thee aan de kook komt, maak je ze en tegen de tijd dat je de kopjes volschenkt zijn ze klaar. Verser kan niet ☺.
Je hebt nodig: 2 plakjes (diepvries)bladerdeeg, suiker en kaneel. En een velletje bakpapier.
Snij elk plakje in vieren. Ik heb uit de vierkantjes nog hartjes gesneden.
Maak ze iets vochtig met water of melk (ik heb een kuipje koffieroom gebruikt) en bestrooi ze met kaneel en suiker. Leg ze dan in een cirkel (anders bakken ze niet gelijkmatig) op het bakpapier en bak ze tussen de 3 en 4 minuten op de hoogste stand (bij mij 800 watt en 3 minuten).
Ze zijn goed als ze bij het opendoen van de magnetron niet meer in elkaar zakken.
Doordat ik hartjes heb gesneden had ik allemaal kleine frutsels over. Daar heb ik “ambachtelijke” (haha, vanwege de vorm) zoute koekjes van gemaakt.
Ze zijn bestrooid met zeezout en peper en om uit te proberen heb ik er bij 3 wat gerooktepaprikapoeder bij gestrooid.
Ze waren in een ommezien op……….
groetjes van
Evelyn
Dit zijn magnetronkoekjes, supersnel klaar en echt lekker!
Hoe je ze maakt staat onderaan dit bericht.
Maar eerst als afsluiting van een hele rij hartjesberichten wat linkjes naar een stel hartjes uit de oude doos (ons eigen archief), ze zijn wat stoffig geworden, maar nog steeds leuk.
In februari 2012 hadden we een hartjesweek, een paar projecten die wij goed geslaagd vonden waren:
notitie boekje uit 1 vel papier | borduur patroon Iene met hartjes ballonnen | ||
minimobile | labels |
Maar er zit nog meer in die oude doos…
Een kleine greep:
En dan de koekjes.
Handig wanneer je onverwacht visite krijgt of zomaar zelf zin krijgt in iets lekkers. Terwijl het water voor thee aan de kook komt, maak je ze en tegen de tijd dat je de kopjes volschenkt zijn ze klaar. Verser kan niet ☺.
Je hebt nodig: 2 plakjes (diepvries)bladerdeeg, suiker en kaneel. En een velletje bakpapier.
Snij elk plakje in vieren. Ik heb uit de vierkantjes nog hartjes gesneden.
Maak ze iets vochtig met water of melk (ik heb een kuipje koffieroom gebruikt) en bestrooi ze met kaneel en suiker. Leg ze dan in een cirkel (anders bakken ze niet gelijkmatig) op het bakpapier en bak ze tussen de 3 en 4 minuten op de hoogste stand (bij mij 800 watt en 3 minuten).
Ze zijn goed als ze bij het opendoen van de magnetron niet meer in elkaar zakken.
Doordat ik hartjes heb gesneden had ik allemaal kleine frutsels over. Daar heb ik “ambachtelijke” (haha, vanwege de vorm) zoute koekjes van gemaakt.
Ze zijn bestrooid met zeezout en peper en om uit te proberen heb ik er bij 3 wat gerooktepaprikapoeder bij gestrooid.
Ze waren in een ommezien op……….
groetjes van
Evelyn